Sinderen
Kan je het je voorstellen dat hier ooit een imposant kasteel met dubbele grachten stond? De geschiedenis van deze plek is minstens even imposant. Mogelijk stond op deze terp al in 960 een boerderij met de naam Sidram.
We weten namelijk dat in dat jaar een boerderij met deze naam, samen met nog een aantal andere boerderijen in deze omgeving, door koning Otto van Saksen aan een klooster in Maagdenburg (Duitsland) geschonken.
Ergens tussen 960 en 1356 is deze boerderij vervangen door een kasteel met grachten. Het was een ‘open huys’ van de hertogen van Gelre, wat betekende dat de hertog met zijn leger het kasteel altijd mocht gebruiken in tijden van oorlog. De echte bewoners van het kasteel waren de heren van Sinderen. Zij waren rijk en machtig en hun landgoed strekte zich uit over een groot deel van de omgeving.
Ook nadat kastelen hun verdedigende func…
We weten namelijk dat in dat jaar een boerderij met deze naam, samen met nog een aantal andere boerderijen in deze omgeving, door koning Otto van Saksen aan een klooster in Maagdenburg (Duitsland) geschonken.
Ergens tussen 960 en 1356 is deze boerderij vervangen door een kasteel met grachten. Het was een ‘open huys’ van de hertogen van Gelre, wat betekende dat de hertog met zijn leger het kasteel altijd mocht gebruiken in tijden van oorlog. De echte bewoners van het kasteel waren de heren van Sinderen. Zij waren rijk en machtig en hun landgoed strekte zich uit over een groot deel van de omgeving.
Ook nadat kastelen hun verdedigende functie hadden verloren door de opkomst van sterkere kanonnen, bleef Sinderen een plek van betekenis. Dat bleek wel toen in het ‘Rampjaar’ 1672 prins Willem III van Oranje kasteel Sinderen uitkoos als zijn hoofdkwartier. Hier wilde hij met zijn leger het Franse leger bij de IJssel tegenhouden. Daarna was echter de militaire rol van het kasteel definitief uitgespeeld. Het werd verbouwd tot een chique landhuis, dat in 1829 helaas helemaal gesloopt werd. De huidige boerderij, met de bijzondere spitsboogvensters, kwam er voor in de plaats. De laatste herinnering aan roemruchte tijden werd letterlijk en figuurlijk gesmoord toen de oude grachten in 1965 werden volgestort. Alleen een eeuwenoude kelder van het kasteel is nog overgebleven.