Horecavrouwen houden moed en staan klaar om ‘lekker te knallen’
Als hopelijk binnenkort alle seinen voor de horeca weer op groen springen, staan Pascale, Margreet en Joyce paraat om vol gas te geven en te doen waar ze goed in zijn: gasten ontvangen en ze in de watten leggen met gastvrijheid, lekkere gerechten en drankjes en gezelligheid.
Pascale Vlessert runt met haar man Robert Jan al bijna tien jaar lang het Hof van Bussloo. In Twello kent iedereen Margreet Rupert. Zij is al 23 jaar de eigenares en het gezicht van De Waardige Waard in het dorpscentrum. Joyce Bierhof staat met echtgenoot Robbin al ruim tien jaar aan het roer van Restaurant Take Off op vliegveld Teuge.
Joyce en Margreet werken tijdens de coronacrisis enthousiast mee aan verschillende initiatieven waarbij samenwerkende horecazaken leuke activiteiten met vaak grote aantallen deelnemers ontplooien. Enerzijds doen ze dit om met hun medewerkers bezig te blijven en de band met gasten te onderhouden, anderzijds om toch enige omzet te genereren.
Asperge Autopuzzeltocht
Zo was De Waardige Waard onlangs een van de tussenstops tijdens de autopuzzelrit Dinner on the Road waarbij Take Off als eindpunt fungeerde. Afgelopen weekend waren Joyce en haar team razend druk tijdens de Asperge Autopuzzeltocht, een gezamenlijk initiatief van Take Off, De Kribbe in Wilp, Wegrestaurant De Kar en Buitenhuis Groepsuitjes Apeldoorn.
“Je ziet weer gasten voorbijkomen en de mensen zijn echt super enthousiast. En je bent zelf weer een beetje met je vak bezig. Het is ook een leuke samenwerking met collega’s, dat vind ik echt super. Je hebt ook weer iets om naartoe te leven en je merkt dat je elkaar heel goed kunt versterken zo”, schetst Joyce het belang van de gezamenlijke activiteiten.
“Ik ben hier ook super enthousiast over”, zegt Margreet. “Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik een beetje murw ben van steeds weer dingen moeten bedenken. In het begin van de eerste lockdown was ik best strijdbaar, maar vanaf januari werd ik wat inspiratieloos. Het door Buitenhuis Groepsuitjes georganiseerde Dinner on the Road was een erg leuk uitstapje. Hier heb ik met mijn team weer veel energie uit gehaald. Dit kwam zeker ook door de positieve reacties van de deelnemers. Het liefst wil ik de deuren openen en lekker met mijn gasten bezig zijn. Daar ben ik goed in.”
Beetje afgelegen
Pascale en haar partner houden zich bewust afzijdig van puzzeltochten en soortgelijke activiteiten. “Ik vind dat mijn concullega’s dit goed doen en het ook zo’n beetje uitgevonden hebben. Het is niet onze tak van sport. We zitten sowieso een beetje afgelegen. Ik wil gewoon mijn gasten zien, daar krijg ik energie van en je wilt doen waar je goed in bent. Als wij vanuit een leeg restaurant zonder energie iets zouden staan weg te geven, dan kan ik daar niet achter staan. Daarom hebben we ervoor gekozen dit niet te doen.”
Boodschap
Vertrouwen in de toekomst heeft Pascale zeker. Alleen wacht zij met smart op de boodschap dat de horeca weer echt open mag. Daar heeft de sector volgens haar veel meer aan dan dat er telkens kortstondig reuring ontstaat, terwijl iedereen weet dat het gezien de hoge besmettingscijfers en het aantal ic-opnamen toch niet mogelijk is.
Het is ook niet zo, benadrukt Margreet, dat de horeca in een klap gered is als de terrassen weer open kunnen. “Wat als het twee dagen mooi weer is en de overige dagen slecht weer? Dan kun je alle handel weer weggooien.”
“Dat vind ik lastig”, reageert Pascale, “want de mensen zijn blij en enthousiast voor ons als het terras open mag. Ik vind wel dat, nu we bijna aan het einde zijn, moeten kijken naar het licht in de tunnel. Stel dat het 1 juni wordt, prima dan knallen we weer en zijn we als koetjes die voor het eerst naar buiten mogen.”
Hagelbui
Hier is Margreet het roerend mee eens. Zij hoopt wel dat ze dan niet alleen buiten maar ook binnen gasten kan ontvangen. Pascale deelt deze wens: “Het is lastig uitleggen als je gasten op het terras hebt en er komt een flinke hagelbui dat ze niet naar binnen mogen.” Joyce zal al wel zeer blij zijn als alleen haar terras open kan: “We hebben een intens groot terras en kunnen daar zodra dat mag weer lekker knallen.”
Voor alle drie interviewpartners geldt dat zij in de startblokken staan om weer volle bak te gaan draaien. Margreet voorspelt dat haar medewerkers nog twee stappen harder moeten lopen dan voor de lockdown. “Ik denk dat we allemaal spierpijn hebben straks”, zegt Joyce.
Glimlachen
De eigenares van Take Off wil alle gasten uit de gemeente Voorst ‘mega bedanken’ voor hun steun en glimlachen die zij voorbij heeft zien komen. “Ik hoop dat we snel weer de deuren mogen opengooien en veel langer van die glimlachen kunnen genieten in plaats van alleen in de auto.”
Pascale bedankt iedereen die het Hof van Bussloo heeft gesteund met onder meer belletjes, bloemen en kaarten. “Ik zou zeggen: houd nog even vol en we verheugen ons erop om u weer live te mogen ontmoeten. En blijf vooral gezond!” Ook staat Pascale te trappelen om weer samen te mogen werken met haar “tweede familie”. “We missen niet alleen onze gasten maar ook onze medewerkers”. De gemeente Voorst krijgt van haar een pluim, omdat die in haar ogen ‘erg betrokken’ is bij de plaatselijke ondernemers.
Margreet is ook dankbaar voor alle ontvangen steun en dinerbestellingen: “Ik denk niet dat we de mensen straks hoeven uitnodigen om bij ons te komen, dit gaan ze uit zichzelf massaal doen. Daarvan ben ik overtuigd.”